KP Rowan

Imię: Rowan- jarzębina.
Wiek: 13lat
Rodzina: Jej rodzice nadal są wśród żywych. Matka załamała się po jej śmierci, a ojciec nieświadom tego leży w szpitalu w śpiączce. Oprócz rodziców, posiada młodszą siostrę o imieniu Lucy.
Charakter: Rowan to spokojna i sympatyczna dziewczyna. Jest bardzo nieufna i na swój wiek rozważna. Zawsze realistka. Niby wydaje się normalną, przeciętną dziewczyną, lecz w rzeczywistości tak nie jest. Rowan Gdy się rozzłości potrafi być nie tylko niebezpieczna ale również może prześladować osobe jej zdaniem zasługującom na kare. Czasami odpływa w głąb siebie i wraca do realnego świata dopiero po długim czasie.
Wygląd: Ma blond włosy splecione w warkocz sięgający do pasa.
Smukłą twarz ozdabiają niby kryształy, wielkie i zielone oczy. Pełne usta są zawsze lekko wykrzywione w potulny uśmiech. Smukła sylwetka nadaje Rowan wdzięku i lekkości. Przeważnie nosi na sobie letnie sukienki do kolan na ramiączka. Skórę ma prawie krystalicznie białą, tak jak jej suknie.
Rodzaj anioła: Anioł stróż-opiekuje się swoją młodszą siostrą Lucy.
Zwierze w które się zmieniasz: Skowronek.
Historia: Rowan miała dość spokojne życie. Jej rodzice byli bogaci więc co tylko sobie zażyczyła miała odrazu. Mimo dużej popularności w szkole była bardzo samotna. Pół roku po jej urodzinach na jaw wyszło, że ojciec Rowan robił lewe interesy z mafią. Wtedy zaczeły się problemy i to bardzo poważne. Grożby, anonimy i zdemolowanie rodzinnego sklepu było zemstą za zdradzenie ich organizacji. Na całej rodzinie odgryzało się to bardzo zły nastrojem i przewrażliwieniem. Jedyną osobą, na której nie robiło to większego znaczenia była właśnie Rowan. Pewnego wieczoru gdy wracała z urodzin koleżanki napadli ją znajomi ojca. Założyli jej worek na głowe i wrzucili do auta. Zanim straciła przytomność zwijała się z bólu. Wieżli ją bardzo daleko i długo zamkniętą w worku, w którym nie dało się oddychać. Ockneła się już nad swoim ludzkim ciałem. Nie odrazu trafiła do nieba. Za nim ktoś znalazł ciało dziewczyny, ona sama błąkała się po świecie żywych bardzo długo. Przyzwyczajała się do nowego otoczenia. Z czasem nawet się jej to spodobało lecz doskwierać zaczeła jej owiele większa niż za życia samotność. Dopiero po pogrzebie trafiła tu.
Co wydaży się dalej zobaczymy...

//Akcept *Missa//