Ul.Czarnych tulipanów 1 - Dom Missy

- Dziękuje,
powiedział kładąc się na łużko. Zamkną powieki ale nie mógł zasnąć. Coś mu nie dawało spokoju.

Missa weszła na górę. Jednym ruchem otworzyła drzwi
które zawsze są zamknięte na zamek, oraz zostawiła lekko
uchylone drzwi. Przez chwilę leżała no łóżku, lecz ciągle nie
mogła zasnąć. Wstała i podeszła do barku stojącego tuż obok
okna. Przebierała w swojej kolekcji alkoholu.
- "Hymmm... Whisky czy wino?"
Następnie chwyciła butelkę whisky.
Co chwilę dolewała kolejną porcje.
- No więc co mam teraz robić?
Spytała samej siebie na głos.

Matt leżał do rana nie mogąc zmrużyć oka. Coś mu nie dawało spokoju. W końcu postanowił wstać. Ziewną i przecięgną się. Pomału zszedł do pokoju w którym wcześniejszego dnia był z Missą. Usiadł na tym samym fotelu i czekał aż ona zejdzie.

Missa lekko zmęczona wstała rozciągnęła się
w łóżku. Następnie spojrzała na pustą do połowy
butelkę Whisky. Po czym zeszła powoli na duł
nie zdejmując swojej letniej sukienki do spania.
I jakby nigdy nic podeszła do kuchni i zaczęła robić
sobie kawę. Całkowicie zapomniała, że ma gościa.
Czyżby przez alkohol? A może przez najzwyczajniejsze
zmęczenie. Kiedy woda się jeszcze zaparzała anielica
przechodząc przez dolne piętro zauważyła jakąś postać
siedzącą na fotelu. Przerażona zakradła się od tyłu po czym
wykrzyczała.
- Nie ruszaj się mam nuż!!! Chyba nie chcesz się powtórnie
narazić na śmierć! Jestem zdolna do wszystkiego wstań powoli
i odwróć się twarzą do mnie!
Po czym odsunęła się jeszcze dalej od fotela.

Matt oszołomiony poderwał się. Widząć ostre nażędzie w rękach anielicy w mgnieniu oka wyrwał jej nuż i cisną na fotel. Spojżał jej w oczy. Były rozszeżone i czul charakterystyczny zapach alkoholu. Kiedyś tak dobrze mu znany. Chwycił ja za nadgarstki.
- Mogłaś się podzielić.
Zażartował.

Missa oszołomiona spojrzała na Mat'a.
- Och... To ty. To tylko Whisky.
Nie mogłam zasnąć w nocy więc wzięłam parę łyków.
Po czym chwyciła się za głowę i powtórzyła sobie w myślach.
- "Parę łyczków... tak tylko parę..."
Po czym lekko się zaśmiała.
- Przepraszam jak jestem nie wyspana to trochę szaleje.

- pare?
Zasmiał się kpiąco.
- Widać, ze nawet umarli mogą się upić. A myślalem, że ze śmiercią zapomina się o nałogach.
dodał zamyślony.

- Hymmm... No cóż tu też
można się bawić.
Po czym klepnęła go dwa razy w plecy.
- Zrobiłam kawę masz ochotę prawda?
Po czym zrobiła dwie kawy i usiadła obok Mat'a.
- Wiesz już tyle się zastanawiałam nad naszym tutejszym byciem.
W końcu to nie jest niebo. Więc co to za miejsce? Poczekalnia?
Możemy tu pić, jeść, spać oraz odczuwać uczucia jak istota ludzka.
Co raz częściej próbuję złamać tą zagadkę, ale brakuję mi czegoś
przez co nie mogę dojść do rzeczywistości.
Po czym posłodziła kawę i wypiła parę łyczków z filiżanki.

- Myśle, że to czyściec. Nie zasłużyliśmy na niebo ani na piekło więc jesteśmy tu. No albo niema nieba ani piekła.
powiedział zamyślony.

- Nie to na pewno nie jest czyściec.
Owszem my na to zasłużyliśmy, ale są
tu takie młode dusze, które nie popełniły
żadnego nagannego grzechu. Więc... to chyba
jest połączenie nieba i piekła.
Po czym podeszła do kuchni i wróciła z dwoma talerzami.
- Jedz.

- Jak karzesz.
zażartował chwytając talerz i wkładając jedzenie do buzi.
- Może i masz rację. No ale .... nie ważne.
zaśmiał się cicho.